Powrót

Czym jest udar niedokrwienny mózgu?

Udar 2021.10.21 Zespół Redakcyjny
Badanie EEG

Udar niedokrwienny jest jednym z dwóch rodzajów udaru mózgu. Na czym polega i jakie są jego objawy, przyczyny i sposoby leczenia? 

Udar niedokrwienny jest najczęściej występującym rodzajem udaru. W 80% przypadków do udaru mózgu dochodzi właśnie z powodu niedokrwienia. Jest on spowodowany niedrożnością naczyń mózgowych, które przytkane nie są w stanie transportować krwi do mózgu i odpowiednio go natleniać. 

Udar niedokrwienny – przyczyny

Z wiekiem naczynia krwionośne stają się coraz mniej drożne, ich ścianki tracą sprężystość i twardnieją, osadzają się na nich blaszki miażdżycowe, na których mogą zatrzymywać się zakrzepy utrudniające przepływ krwi. Do zamknięcia przepływu dochodzi najczęściej w naczyniach uszkodzonych przez miażdżycę, pokrytych blaszkami miażdżycowymi składającymi się z cholesterolu i wapnia, stwardniałych, szorstkich i pogrubiałych.

Zdarza się, że tworzy się w nich skrzeplina, która wędruje naczyniami krwionośnymi do momentu zatrzymania się w jakimś miejscu, np. utrudniając przepływ krwi.

Mózg jest niezwykle wrażliwy na niewystarczającą ilość tlenu, dlatego wystarczy silny stres, który spowoduje ich obkurczenie i przepływ skrzepu oderwanego od ścianki naczynia, który je zaczopuje lub spowoduje pęknięcie naczynia. Wówczas dochodzi do ograniczenia dopływu krwi do jakiegoś obszaru mózgu.

Neurony zaczynają obumierać, jeśli przez kilka minut nie docierają do nich tlen i glukoza. W przypadku obumarcia całych zespołów komórek mózgowych dochodzi do zakłócenia lub utraty określonych funkcji organizmu, za który odpowiadał dany obszar mózgu.

Objawy udaru niedokrwiennego

Objawy udaru mózgu to: 

  • drętwienie kończyn, 
  • zaburzenia widzenia (widzenie podwójne), 
  • problemy z mową i rozumieniem, 
  • niedowład kończyn, 
  • niedowład mięśni twarzy, 
  • afazja
  • zaburzenia świadomości lub amnezja.

W przypadku wystąpienia objawów charakterystycznych dla udaru mózgu należy niezwłocznie wezwać pogotowie ratunkowe, gdyż pacjent powinien jak najszybciej zostać objęty leczeniem. Od szybkości reakcji zależy rozległość udaru i poziom spustoszenia, jakie w jego wyniku nastąpi w organizmie. Natychmiastowe podjęcie leczenia zwiększa szanse na przeżycie i, po intensywnej rehabilitacji, powrót do normalnego życia.

Leczenie udaru niedokrwiennego

Leczenie chorego następuje na oddziale udarowym. Pierwsze momenty po udarze to tak naprawdę stabilizacja pacjenta i zabezpieczenie podstawowych funkcji życiowych, między innymi oddechu, oraz stabilizacja ciśnienia krwi.

Kolejny krok to próba ratowania neuronów objętych udarem i przywrócenie przepływu krwi w naczyniu. Próbę rozpuszczenia zakrzepu można podjąć do 4,5 godziny od wystąpienia objawów udaru.

Inną metodą leczenia udaru jest trombektomia mechaniczna polegająca na wewnątrznaczyniowym usunięciu skrzepu. Zabieg wykonuje się w specjalistycznych ośrodkach. Musi być przeprowadzony do 6 godzin  (w niektórych przypadkach do 24 godzin).

Przeczytaj także: