10 wskazówek, o czym należy pamiętać, zanim pacjent opuści oddział udarowy
Może zdarzyć się każdemu, nie da nam sygnału ostrzegawczego, a może zmienić całkowicie nasze życie. To niespodziewany udar, który niesie za sobą różne konsekwencje – wszystko zależy od tego, jak rozległy region mózgu został dotknięty chorobą i jakie funkcje kontroluje. Po udarze w większości przypadków potrzebna jest rehabilitacja, która ma swoje miejsce jeszcze w szpitalu, a kontynuowana jest często do końca życia w warunkach domowych. Co należy zatem zrobić i o co zadbać zanim pacjent opuści oddział udarowy? Poniżej przedstawiamy 10 ważnych wskazówek.
1. Adaptacja domu i mieszkania – niestety wąskie drzwi, małe pomieszczenia, progi i schody stanowią najbardziej uciążliwe bariery architektoniczne w opiece nad pacjentem. Dlatego przed powrotem do domu, rodzina i opiekunowie powinni być poinstruowani, w jaki sposób należy przygotować przestrzeń wokół tak, aby było wygodnie i funkcjonalnie. Kilka wskazówek poniżej:
- w korytarzach powinny być zamontowane poręcze,
- w łazience można zamontować uchwyty nad wanną lub pod prysznicem (na rynku dostępne są również przenośne uchwyty),
- łazienkę wyposażyć w matę antypoślizgową,
- montaż siedziska ułatwiającego kąpiel w wannie lub kabinie prysznicowej,
- nakładka podwyższająca deskę sedesową oraz zamontowanie uchwytów ściennych,
- dostęp do łóżka powinien być z dwóch stron,
- meble i sprzęty powinny znajdować się po stronie niesprawnej,
- usunąć małe dywany, na których łatwo się poślizgnąć albo o nie zawadzić,
- zadbać o dobre oświetlenie w mieszkaniu.
Na przystosowanie mieszkanie do potrzeb osoby chorej i na zakup potrzebnych sprzętów można otrzymać dofinansowanie.
2. Nauka pomiaru ciśnienia tętniczego – kluczowe będą systematyczne pomiary i prowadzenie dzienniczka kontroli. Należy też nauczyć się rozpoznawania sytuacji, które będą wymagały wizyty u lekarza specjalisty.
3. Zmiana nawyków żywieniowych – po powrocie do domu powinniśmy pamiętać o dostosowaniu dziennej właściwej porcji kalorii i czuwaniu nad tym, co ląduje na talerzu chorego, którym się opiekujemy.
4. Przedmioty w kuchni – zakup stolika przyłóżkowego ułatwi choremu zjedzenie posiłku. Warto wyposażyć się w sztućce z wygodną rękojeścią lub takie, które można zapiąć wokół dłoni. Przydatne mogą być także podstawki pod talerze i kubki z ustnikiem.
5. Zaopatrzenie ortopedyczne – zapewnienie ich pacjentowi znacznie zwiększy aktywność chorego, wesprze go w procesie rehabilitacji i zwiększy zakres samoobsługi. Należą do nich:
- aparat szynowo-opaskowy,
- obuwie ortopedyczne,
- temblak,
- łóżko z barierkami zabezpieczającymi,
- poduszki przeciwodleżynowe do wózka pokojowego,
- materac przeciwodleżynowy.
6. Zabezpieczenie przed powstaniem odleżyn – przed powrotem pacjenta ze szpitala pomyślmy nad profilaktyką przeciwodleżynową, która w praktyce nie oznacza tylko zapoznania się z procedurami mycia i pielęgnowania ciała pacjenta, ale też zastosowanie materaca zmiennociśnieniowego. W ten sposób znacznie zmniejszymy ryzyko podrażnienia już istniejących ran czy przenoszenia zarazków.
7. Zadbaj o środki higieny – aby lepiej funkcjonować w swoim życiu prywatnym, opiekun powinien przede wszystkim zadbać również o swoje zdrowie. Warto zaopatrzyć się z jednorazowe rękawice specjalnego przeznaczenia medycznego (lateksowe lub nitrylowe). Warto mieć też niedaleko odpowiedni fartuch, zdatny do prania w wysokiej temperaturze.
8. Ochrona materaca – w przypadku pacjenta leżącego kluczowa będzie ochrona materaca, która ułatwi sprzątanie. Można go zabezpieczyć higienicznym podkładem foliowym lub całkowitym powleczeniem. Obłożenia zmniejszą ryzyko wystąpienia odleżyn i nie przepuszczają bakterii.
9. Pomoc instytucjonalna – chory oraz opiekun mogą liczyć na wsparcie instytucji rządowych i pozarządowych. Do tego typu instytucji zaliczamy:
- POZ (Podstawowa Opieka Zdrowotna),
- Ośrodek Pomocy Społecznej,
- Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie,
- PFRON – Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Powyższe instytucje udzielają dofinansowań do sprzętu rehabilitacyjnego, przyznają zasiłki oraz zapewniają opiekuna środowiskowego, dlatego już wcześniej można starać się o świadczenia i pomoc finansową.
10. Zadbaj o wsparcie psychologiczne – dla rodziny, w której osoba wymaga rehabilitacji po udarze cenne będzie wsparcie psychologiczne oraz czynna pomoc szerszego grona członków rodziny i bliskich.
Przeczytaj także:
- Sprawdź mapę ośrodków leczących spastyczność bezpłatnie
- Odleżyny po udarze mózgu – jak im zapobiegać?
- 12 porad jak traktować osobę bliską po udarze
- Życie po udarze – warto walczyć o niezależność
- Żywność „zdrowa” dla mózgu lub pokarm „zdrowy” dla mózgu
- Przejściowe niedokrwienie mózgu coraz częściej dotyka młodych ludzi. Na czym polega i jakie są jego objawy?